Sukaldaritzako elitearekin ikasi eta lan egin ondoren (Elena Arzak Donostian, Joel Robuchon Parisen, Tantris Munichen eta Wolfgang Puck Los Angelesen), Alain Weissgerber frantses sukaldariak bere lehen jatetxea ireki zuen, Blaue Gans, Wiedenen (Austria), eta 2005ean bere lehen Michelin izarra jaso zuen. 2010ean sute batek Blaue Gans suntsitu ondoren, Taubenkobel jatetxera batu zen: Austriako jatetxe onenetakoa da. Lau urteren ondoren, negozioaren agintea hartu zuen. Taubenkobelen eman dituen urte hauetan, bere estilo antzemangarria garatu eta findu du Weissgerberrek. Eskualdekoa inspirazio-iturri duen sukaldaritza, bertako barietateak bereziki azpimarratzen dituena. Bere ahaleginei esker, bi Michelin izar lortu ditu eta 2014an World's 100 Best zerrendan sartu zen.

Gastronomiak beti izan du presentzia handia Andrea Tumbarello siziliarraren bizitzan. 2005eko gau batean Madrilgo Don Giovanni jatetxera afaltzera joan zen. Pastaren kalitate txarrak harrituta, jabearekin hitz egiteko eskatu zuen, eta hark lokala eskualdatzea eskaini zion. Hilabeteren ostean Tumbarellok jatetxea zuzentzen zuen, eta azkenean jabetzan eskuratu zuen trattoria. Gaur egun, Madrilgo sukaldaritza italiarraren erreferente da Don Giovanni. Nahikeriarik gabeko eremu horretan, gozotasunez prestatutako gastronomia sinplearen benetakotasuna darie platerei. Tumbarelloren jatetxeak hainbat sari irabazi ditu, besteak beste, Repsol gidako bi eguzkiak, eta 2012an Madrilgo jatetxe italiar onenaren saria jaso zuen.

Daniel López Luis Irizarren eskutik ikasitako beste chef sonatu bat da. Lópezek 27 urte besterik ez zituenean ireki zuen Donostiako Alde Zaharreko Kokotxa jatetxea. Handik sei urtera, lehenengo Michelin izarra jaso zuen jatetxeak, eta gaur egun ere eusten dio izarrari, sukaldaritza zintzo eta lurraldean errotua eskainiz.

Elena Arzak betidanik izan du argi sukaldaritzan zuela bokazioa; izan ere, bere familian tradizio handia du gastronomiak, haren birraitonetara arte atzera egin daitekeenez. Schweizerische Hotelfachschule Luzern ostalaritza-eskolan (Suitza) jaso zuen prestakuntza, eta Europa osoko establezimenduetan aritu da lanean: besteak beste, La Gavroche (Londres), Vivarois (Paris), Louis XV (Monte-Carlo), Antica Hosteria di Ponte Cassineta (Lugano), Pierre Gagnaire (Paris) eta El Bullin (Rosas). Ibilaldi luze horren ondoren bere familiaren jatetxean hasi zen lanean; hau da, Arzak jatetxe hiru Michelin izardun eta guztiz ezagunean. Gaur egun, bere aitarekin batera zuzentzen du jatetxea.

Sona handiko sukaldariekin urtetan ikasi ondoren –adibidez, Iñaki Agirre, Karlos Arguiñano, Juan Mari Arzak eta Paul Bocuse– eta zazpi urtez Pedro Subijanaren Akelarre jatetxean bigarren sukaldari izan ostean, Enrique Fleischmannek aro profesional berria abiarazi zuen Txoko Getarian, produktua, zaporea eta tradizioa errespetatuz gaurkotutako herri-sukaldaritza eskaintzen duen familia-jatetxe batean. Bere bigarren proposamena Bailara Restaurant da, Iriarte Jauregia Hotelean: berrikuntza, abangoardia eta zaporearen aldeko apustu bat da. Bi proiektuei esker, sukaldari berri onenaren 2014ko Madrid Fusión sarirako izendapena eta urteko jatetxe onenaren 2016ko Más Gastronomia Jóvenes Valores saria lortu ditu.

Jorge oso gaztetan hasi zen sukaldean lanean. Sukaldaritza-ikasketak amaitu ondoren, Kataluniako eta Euskadiko jatetxeetan zabaldu zituen bere ezagutzak hasieran. Sukaldari handiekin lanean emandako urteetan behar besteko eskarmentua eta ezagutzak bereganatu zituen, ondoren bakarkako ibilbideari ekitea erabakitzeko moduan. Horrelaxe sortu zen nöla, Siguenzan. Gaztelako lurraldeak presentzia handia du haren kartan, eta bertan ez dira inoiz falta eremu horretan hain ugariak diren ehiza-platerak edo inguruetako perretxiko eta trufak.

Jatorriz daniarra, Kamilla Seidler Latinoamerikako emakumezko sukaldari onena hautatua izan zen 50 Best atariarengatik, munduko jatetxe onenak aukeratzen dituena. Seidler, Boliviako La Paz-en kokatuta dagoen Gustu jatetxearen arima da. Gustu Latinoamerikako jatetxe onenen zerrendan 14. postuan dago. Gustu-n Seidlerrek guztiz boliviarrak diren platerrak esploratu eta egiten ditu. Talentu gastronomikoak eta gizartearekiko konpromisuak lurraldeko sukaldari onenetakoa izatearen ospea eman diote.

Txapartegi anaiek, Mikel, Gorka eta Kepak, Hondarribiko Alameda jatetxea zuzentzen dute. Kepa eta Gorka arduratzen dira sukaldeaz. Familia enpresa bat da, 1942an jaioa, eta dagoeneko hiru belaunaldi hartu ditu berean. Erroak dituen sukaldaritza eguneratua egiten dute, produktuari errespetu handiena agertuz, eta horrexegatik irabazi dute lehenengo Michelin izarra.

Mikel Gallok aparteko bi eraikinetan garatu du bere jardunaren zati handi bat: Bilboko Guggenheim museoan eta Kursaal Kongresu Jauregian. Kursaaleko sukaldeetan bederatzi urte eman ondoren beste norabide bat hartu zuen haren ibilbideak, eta Bixente Arrietarekin batera (IXO Group) sukaldaritza-kontzeptu berri bat aurkeztu zuen: Nineu jatetxea, Kursaal Kongresu Jauregian, proposamen gastronomiko berritzailea mahaigaineratu eta goi-sukaldaritza gizarteari hurbiltzen diona.

Japonia hegoaldean jaio zen eta 20 urterekin hasi zen sukaldari-lanbidean, Heisei eskolan. Ondoren, Tokioko Aoyagi eta Ryugin jatetxeetan hobetu zuen bere prestakuntza, hamar urtez (gaur egun, Michelin izarra dute bi jatetxeok). Indonesian aritu zen gero lanean, baita Bartzelonako Matsu jatetxean ere, eta handik abiatu eta jarraian Bartzelonan handitu zuen bere esperientzia, Espai Kru, Fonda Sala eta Koy Shunka jatetxeetan, 20 urteko eskarmentua zuenean bere proiektua martxan jarri aurretik: sukaldari pribatua eta sukaldaritza tradizional japoniarraren ahokularia izatea.

Bere Tsukemen ramen famatuarekin lautan irabazi du Japoniako ramen onenaren saria; hamar jatetxe ditu eta goizeko seitatik hasten dira jende-ilarak, eta plater horri buruzko liburu baten egilea da: ukaezina da Osamu Tomita ramenaren erregea dela.

Hainbat jatetxe igaro ditu: Alde Zaharreko Kokotxa jatetxea Muguruzarekin, Martín Berasateguiren Bodegón Alejandro, Hondarribiko Abarka… eta bere prestakuntza zabaldu du Landetako Didier Garbage, Pariseko La Perouse eta Genevako Labota jatetxeetan. Baina, zalantzarik ez da, bere amona Faustina Zalduak eta bere aita Mitxelek piztu dute sukaldearekiko duen zaletasun handia, Mari Carmen Trincadorekin batera, hamarkada luzez egon baitira Mirador de Ulía jatetxearen buruan. Beraz, jatetxeko hirugarren belaunaldia da Rubén. 2006an sukaldaritza ñimiñoaren Martín Berasategui-Alcorta saria eskuratu zuen, eta 2010ean bere lehenengo Michelin izarra.

Buenos Airesen kokatua eta Jerusalemen (Israel) ikasia, munduko sukaldaritza judutarreko errezeten ondarea berreskuratzen du Tomás Kalikak berak 2014an irekitako Mishiguene jatetxean (Buenos Aires). Mishiguenek abangoardiako janari judutarra zerbitzatzen du: haren hitzetan, immigranteen sukaldaritza da. Mishiguene, yiddishetik itzulita, ero gozagarri eta xarmagarriei esaten zaie, maitekiro.