Ofizialak
Partner
"Z365" edo "Zinemaldia urte osoan" Zinemaldiaren apustu estrategiko berria da, non talentu berrien bilaketa, laguntza eta garapena (Ikusmira Berriak, Nest); formakuntza eta zinema-ezagutzen transmisioa (Elias Querejeta Zine Eskola, Zinemaldia + Plus, Zinemagileen elkarrizketa); eta ikerketa, dibulgazioa eta pentsamendu zinematografikoa (Z70 proiektua, Pentsamendua eta eztabaida, Ikerketa eta argitalpenak) elkartzen diren.
Deialdia Sartu NIRE ZINEMALDIRA 
Agenda Programa eta sarrerak Bilatu 
Bederatzi film gehitu dira Zabaltegi-Tabakalera sailaren aukeran. Beraz, hemezortzi ekoizpen (12 film luze eta sei labur) lehiatuko dira Donostia Zinemaldiaren lehiaketa-sail irekieneko Zabaltegi-Tabakalera saria lortzeko. Zinemaldiaren 66. edizioan era eta gai askotako lanak proiektatuko dira: telesailak, fikzioko nahiz animazioko filmak, artxiboko materialez editatutakoak, eta Bergmanen nahiz etorkinen egoeran oinarritutakoak.
Venezia eta Toronto igaro ondoren, Zabaltegi-Tabakaleran aurkeztuko da Kraben Rahu / Manta Ray. Phuttiphong Aroonpheng (Bangkok, 1976) zuzendariaren lehenengo film luzeak arrantzale baten istorioa kontatuko digu; basoan zaurituta eta konorterik gabe dagoen gizon bat salbatu, eta hitzik gabeko harremana garatuko du harekin.
Kaili Blues debut sarituaren ondoren, Bi Ganek (Kaili, Txina, 1989) UnCertain Regard sailean estreinatu zuen bere bigarren film luzea, Di qiu zui hou de ye wan / Long Day’s Journey into Night. Emakume baten bila jaioterrira itzuliko den gizon bati buruzkoa da.
Cristobal Leónen (Txileko Santiago, 1980) eta Joaquín Cociñaren (Concepción, Txile, 1980) stop-motion animazioko film luzea, La casa lobo, Berlingo eta Annecyko nazioarteko zinema-jaialdien aukeran sartu da, besteak beste, eta hainbat aipamen eta sari jaso ditu. León eta Cociñaren debutak alemaniar kolonia batetik ihes egin duen gazte baten istorioa kontatzen du; ihesaren ondoren, Txileko hegoaldeko etxe batean babestuko da.
Cannes Classics sailetik, berriz, Jane Magnussonen (Stockholm, 1968) Bergman – ett ar, ett Liv / Bergman – A Year in a Life iritsiko zaigu, suediar zinemagilearen lan-ibilbideko urte garrantzitsuenetako baten berri emateko. Horiek horrela, Det Sjunde inseglet (The Seventh Seal) eta Smultronstället (Wild Strawberries) filmatu zireneko urtearen erretratua egingo du.
Mercuriales zuzendu ondoren bere bigarren film luzea ekarriko du Virgil Vernierrek (Paris, 1976): Sophia Antipolis, Cineasti del Presente sailean estreinatua. Frantses aktore eta zuzendariak Mediterraneoaren, basoaren eta mendiaren arteko lurralde bitxi batean bizi den komunitate bat aztertuko du.
Jadanik jakinarazitako Los que desean (Elena López Riera) eta 592 metroz goiti (Maddi Barber) film laburrez gain, beste zenbaitek ere emanaldia izango dute Zinemaldian. Lucile Hadzihalilovic (Lyon, 1961) Donostiara itzuliko da De Natura erakustera, 2004an Innocence opera primarekin Zuzendari Berriak saria irabazi eta 2015ean bigarren filmarekin (Evolution) Donostiako Sail Ofizialean Epaimahaiaren Sari Berezia lortu ondoren; Inés Moldavskyk (Buenos Aires, 1987) Berlinen estreinatutako The Men Behind the Wall ekarriko digu, Tinder aplikazioaren bidez harremanetan jartzen diren emakume israeldar bati eta gizon zisjordaniar batzuei buruzko filma; eta Sobre cosas que me han pasado film laburrarekin, José Luis Torres Leivak (Txile, 1975) hirugarrenez parte hartuko du sailean, El viento sabe que vuelvo a casa (2016) eta El sueño de Ana (2017) lanen ondoren. Horiez gain, Jean-Gabriel Périoten Song for the Jungle film laburra proiektatuko da; Calaisen filmatu da, milaka etorkin Ingalaterrara igaro ahal izateko zain dauden tokian. Périoten (Bellac, Frantzia, 1974) lehenengo film luzea, Una jeunesse allemande / A German Youth, Zabaltegiko aukeran sartu zen Berlinaleko Panorama sailari hasiera eman eta gero; bigarrena, Natsu no hikari – d’été / Summer Lights, Zuzendari Berriak sailean lehiatu zen 2016an.
Film hauek gehituta, 18 film izango dira Zabaltegi-Tabakalera saria lortzeko lehian, Coincoin et les z’Inhumains / Coincoin and the Extra-humans (Bruno Dumont), Las hijas del fuego (Albertina Carri), Le livre d’image / The Image Book (Jean-Luc Godard), Da xiang xi di er zuo / An Elephant Sitting Still (Hu Bo), Belmonte (Federico Veiroj), Trote (Xacio Baño) eta Teatro de guerra (Lola Arias) ere barnean harturik.
Ingmar Bergmani buruzko dokumental honen ardatza haren lan-ibilbidean funtsezkoa izandako urte bat da; hain zuzen, 1957, Det sjunde inseglet (The Seventh Seal) eta Smultronstället (Wild Strawberries) maisu-lanak zuzendu zituenekoa. Baina, Bergmanen alderdi artististikoa jorratzera mugatu ordez, inoiz ez bezala heltzen dio haren bizitza intimoari eta, bereziki, emakumeekin –besteak beste, harekin lan egin zuten zenbait aktoreekin– izan zituen maitasun-harreman gorabeheratsuei.
De Natura bat-bateko poema bat da, bi neskatoren ibilaldi lasai eta alaia, naturaren erdian, helduen begien bistatik urrun. Baina, orduan, apurka-apurka desagertzen hasiko da poza, nostalgia bihurtuko da ametsa, eta errepidearen ertzean, udako fruitu ustelen artean, aurpegi lauso batzuk agertuko dira. Bizitzaren zikloak ez du murrizten munduaren magia, ilargiaren nahiz eguzkiaren argipean egon.
Luo Hongwu Kailira itzuliko da, bere jaioterrira, aspaldian handik ihes egin ondoren. Maite zuen eta inoiz ahaztu ez duen emakumearen bila hasiko da. Bere izena Wan Quiwen zela esan zion…
Tailandiako kostaldeko herri batetik hurbil, milaka Rohingya errefuxiatu ito diren lekuan, gizon zauritu eta konorterik gabea aurkituko du bertako arrantzale batek basoan. Arrotza jasoko du, eta hark ez du hitzik ere esango; adiskidetasuna eskaini, eta Thongchai deituko dio. Baina arrantzalea bat-batean itsasoan desagertzen denean, apurka-apurka bere lagunaren lekua beteko du Thongchaik: haren bizitzan, etxean, lanean eta emazte ohiarekin…
Txilen alemaniar erlijio-fanatikoen sekta batetik ihes egin ondoren, etxetzar batean babestuko da María gaztea. Han bi txerrik, bertako bi biztanle bakarrek, egingo diote abegi. Amets batean bezala, etxeko unibertsoak Maríaren sentimenduei erantzungo die. Astiro, animaliak gizaki bihurtuko dira, eta etxea amesgaiztoko mundu. Colonia Dignidad-en kasua harturik oinarri, sektaren buruak bere jarraitzaileak doktrinatzeko egindako maitagarri-ipuin bat itxuratzen du La casa lobo filmak.
Tinder. Emakume bat gizon bila. Gizon bat emakume bila. Oso erraza izango litzateke guztia, emakumea Isralen egongo ez balitz, eta gertuko gizonak Zisjordanian egongo ez balira. Ines Moldavsky israeldar zuzendaria legez debekatuta dituen gizonak ezagutzekotan da. Zisjordanian sartzeko muga zeharkatu, eta eremu fisiko ezezagun hori esperimentatuko du. Elkarrizketak telefono-dei birtualetan eta bilera errealetan gauzatzen dira. Indarkeriaren oihartzuna – mugak bortxatu nahian.
Sobre cosas que me han pasado Marcelo Matthey idazlearen liburuan dago oinarrituta. Mattheyk eskolako idazlanak gogorarazten dituen estilo batean kontatzen du bere bizitza. Idatziz jasotzen ditu kaleetan, etxeetan eta hondartzetan zeharko ibilaldi etengabeetan ikusi, sentitu eta pentsatutakoak, baina prozesuak, gertakizunen eta pentsakizunen denbora-lerroa, eta elkarren segidako asoziazioen zantzua –kalean dabilen norbaiten elkarren segidako urratsak bezala– besterik ez ditu ateratzen ahazmenetik. Film labur honetan, irudien eta soinuen bidez atzematen dira berehalako inpresioak, normalean denboran galtzen diren momentu iheskorrak.
Calaiseko Oihana, desegin aurreko asteetan: milaka migrante bizi dira bertan, Ingalaterrara joateko zain edo, besterik gabe, norbaitek haien gaineko ardura hartzeko zain. Eremu abandonatu horretan nora ezean, gure axolagabekeriatik onik ateratzeko itxaropenez.
Sophia Antipolis: teknopolis bat Frantziako Rivieran, ametsak gauzatu beharko liratekeen leku batean. Baina, gainazalaren azpian, zelatan dira beldurra eta etsipena. Eguzki faltsu baten pean, bost bizitzak emakume gazte baten istorio asaldagarria planifikatuko dute: Sophiarena.
Bideoak
Irudiak
Astelehenetik ostiralera: 09:00 - 15:30