Sofía irakasle da Txileko kostaldeko Ventana hiri kutsatuan. Adingabeko bat adopzioan hartzekotan dela, prentsan irakurriko du haur jaioberri bat aurkitu dutela hilik zabor artean. Emakumeak ezingo du burutik kendu jaioberriaren patu beltza, legearen arabera, ez baitu izena edukitzeko eta hobiratzeko eskubiderik. Sofiak beragan eragin handia izango duen borroka legalari ekingo dio. Hasitako gurutzada eraldaketa pertsonalerako barne-bidaia bihurtuko da.

Drama bat, drama arrunt bat, familia, gizarte, sexu eta afektuzko arloei eragiten diena, eta Serginho 14 urteko haurrarengan hezurmamitzen dena. Ikuslea "jada haurra ez den, baina oraindik gizona ez den" nerabearen egunerokotasunaren lekuko izango da; etxeko gizon izateko ardura jaso berria, azokako lana, Mudinho eta Silvinha adiskideak, irakasle batekin duen harreman nahasia. Trantsizio garaian dagoen haurraren bizitza-zatiek osatzen dute filma.

Negua dela, bi gaztek kostaldera bidaiatuko dute. Martínek senide urrun batzuk bisitatzeko asmoa du, aitarentzat agiri bat jasotzeko. Tomazek harekin joatea erabakiko du, bien arteko harremana lehengoratzeko aukera delakoan. Nork bere unibertsoan murgilduta igaroko dituzte egun horiek, Martínen senideen arbuioa jasanez eta elkarrengandik zein urrun dauden nabarituz. Ustekabeko entretenimenduak eta bizitzari zein bien arteko adiskidetasunari buruzko gogoetak partekatuko dituzte, eta beirazko etxe batean hartuko dute ostatu, itsaso hotz eta haserretuaren ertzean.

Gatazka-eremu bateko hilketa bortitzak eta beren ondorioak hurbiletik ezagutzearen ondorioz behar baino goizago heldu bihurtuko den haurraren istorioa da honakoa. Halaber, asasinatutako nekazari atsegin baten erretratu zaindua da. Bi hari-mutur horiek Anselmok Epifanioren gorpua aurkitzean lotuko dira.

Cristian Jiménez zuzendari txiletarra Donostian izango da berriro, eta Sofiaren istorioa kontatuko digu: 35 urteko emakume honek bi seme ditu, izugarri maiteak. Baina azken boladan guztia gaizki aterako zaio. Duela gutxi banandu denez, arima bakean izatea du gogoan, eta alderantzizko isiltasun-botoa egitea erabakiko du: urtebete emango du mugikorrik, telebistarik, Internetik eta irakurketarik gabe. Bakeak, ordea, ez dio asko iraungo.

Perun indarkeria politikoa zegoen garaian desagerturiko gizon baten gorpuzkinak lurpetik atera dituzte, baina ez ditu inork erreklamatuko. Fidelek haren senideak aurkitzeko duen elementu bakarra hildakoak patrikan daraman nortasun agiriko argazkia da. Argazki erdi ezabatu bakar bat, garai eta memoria baten sinbolo ere badena.