Hogeita gutxi urterekin, Addaik atzean utziko du bere bizitza osoa eta Siriara joango da gerra zibileko biktimei laguntzeko. Hasieran sukalde-lanetara bidaliko dute, Iliasekin batera. Addaik honako hau idatziko dio bere amari: “Ez zaitez larritu niregatik, ondo nago”. Handik bi urtera, espetxetik gutun bat jasoko du Addairen amak. Alemaniako auzitegi batek terrorismoagatik zigortu du Ilias. Addairen ama ezagutu nahi du, eta zera idatziko dio: "Gauza bat sinetsi behar duzu, asmo onez joan ginen hara”.