Rodrigo eta bere ama Rodrigoren anaia nagusia hil berri den herrira joango dira. Toki lasai hartan, doluaren lehen etapak igaroko dituzte. Rodrigo helduen atsekabera hurbildu eta haurtzaroa atzean utziko du, konturatu gabe. Ama heriotza horren misterioak argitzen saiatuko da. Nosotros nunca moriremos film garbia da, malenkonia ez ezik, umore arina ere baduena, maitasun pixka bat ematen saiatzen diren pertsonaia bakartiz osatua. Denboran etendako istorioa, probintzia-toki galduetan flotatzen duena.

Gabarre-Mendoza familia bere bilobaren urtebetetzea ospatzen ari da, baina polizia-ikuskapen batek jaia eteten du. Cañada Realen, Madrilgo kanpoaldean dagoen txabola-auzoan, tirabirak sortzen dira agintarien eta bizilagunen artean; izan ere, lurrak saldu dituzte, eta beraiek eraiki dituzten etxeetatik alde egitera behartzen dituzte. Ama, Agustina, oso emakume alaia izatetik beldurrak jota bizitzera igaro da; aita, David, txatar-biltzaile oso langilea, irtenbide bat bilatzen saiatzen da, baina sistemaren burokraziak huts egiten die. Bien bitartean, familiako kide gazteenek –David, semea; María, erraina eta ama nerabea, eta Alejandro gaztea– ahal duten bezala egiten dute aurrera, beraien bizitzak hari-harian daudela. Opera prima. 

Magdalenak bidaia bat egingo du Estatu Batuen mugarako bidean desagertutako bere semearen bila. Egungo Mexikoko herri eta paisaia atsekabegarrien artean egingo duen ibilbide horretan Miguel ezagutuko du, Estatu Batuetatik deportatu berri dutena eta etxera bueltan doana. Hala, elkarri lagun egingo diote, Magdalena bere semearen bila, eta Miguel ama berriz ikusteko zain, biktimak eta biktimarioak elkarrekin noraezean dabiltzan lurralde batean.

São Paulo, Brasil, 1899, esklabotza abolitu eta urte batzuetara. Hiria ziztu bizian ari da hazten. Soares familiako hiru emakumeak, antzina lurren eta esklaboen jabeak zirenak, hirira itzuli berri dira. Azken neskamea hil zitzaienetik galduta daude eta zailtasunak izango dituzte Brasilgo aldaketetara egokitzeko. Aldi berean, Nascimento familiakoek, zeinak Soarestarren jabetzan langile esklaboak ziren, orain, askatu berri diren pertsona beltzentzako lekurik ez duen gizarte bati aurre egin behar diote. Brasilen iraganaren eta orainaren artean, lekuz kanpo, mundu modernoan bizirik ateratzeko borrokatzen dute guztiek.

Santiagotik gertuko hondartza batean bortxatua izan eta zortzi urtera, zinemagile gazte batek kaleidoskopio bat muntatuko du hainbat bideo-egunkarirekin; bertan, abusuaren zauriak, berriz biktimizatzen duten prozesu judizialak eta harekin batera doan adiskidetasuna agertzen dira. Bidaia horretan galdera hau sortzen da: zer da, benetan, bortxaketa bat eta noiz amaitzen da?