Nouvelle vague izeneko mugimendu zinematografiko frantziarraren sorreraren atzeko historia, Jean-Luc Godarden À bout de souffle film berritzailearen ekoizpenean (1959) ipiniz bereziki arreta.

Lilian Steiner psikiatra itzaltsuak bere pazienteetako baten heriotzari buruzko ikerketa pribatu bati ekin dio, ziur baitago gizona erail egin dutela.

Nora eta Agnes ahizpek euren aita karismatikoarekin egingo dute topo berriz, harengandik aldenduta egon ondoren; izen handiko zuzendari ohia da Gustav, eta bere alaba Norari –antzerkiko aktoreari– rol bat eskainiko dio bere hurrengo filmean. Norak ezetz esan baina laster jakingo du Hollywoodeko izar gazte eta sutsu bati eman diola aitak rol hori. Bat-batean, bi ahizpek aitarekin duten harreman korapilatsua kudeatu beharko dute, familia-dinamika korapilatsuan sartutako izar estatubatuar bati aurre egiteaz gain.

Bi urte eta erdi bete arte, Améliek digestio-hodi geldo eta begetatibo gisa deskribatzen du bere burua. Orduan, haurtzaroaren munduan murgilduko duen gertaera garrantzitsu-garrantzitsua jazoko da. Hurrengo sei hilabeteetan, hizkuntza, gurasoak, anai-arrebak, bere lorategiko paradisua, bere pasioak (Japonia eta ura), gorrotatzen dituen gauzak (karpa), urtaroak eta denbora ezagutuko ditu. Hiru urtetik aurrera gizaki oro behin betiko osatzen duen guztia.

Urtebete familia baten bizitzan, gurasoak banantzen ari direla. Familiaren konplexutasunak, maitasuna eta partekatutako oroitzapenen eragina bineta intimoen eta jazoera arraroen bidez.

Bi gazte konspiranoikok konpainia handi bateko presidente boteretsua bahitu dute, emakumea Lur planeta suntsitzeko asmoz dabilen estralurtar bat dela sinetsita.

Tonik 15 urte ditu eta Cañada Realen –Europako establimendu irregular handienean– bizi da, Madril hiriaren kanpoaldean. Txatar-biltzaileen familia batekoa izateaz harro, egunero aitonari jarraitzen dio edonora, miretsi egiten baitu. Baina eraispen-makinak bere lursailera hurbilduz doaz eta ezagutzen duten guztia suntsitzeko mehatxatzen ari dira. Aitonak ez du inolaz ere handik alde egin nahi, sakrifizioa edozein izanik ere. Elektrizitaterik gabeko gau ilunetan, gaztearen haurtzaroko elezaharrek inoiz baino errealagoak dirudite. Bere inguruan dena eraldatzen ari den bitartean, Tonik erabaki egin behar du: etorkizun zalantzagarri bati aurre egingo ote dio ala, aitzitik, desagertzen ari den mundu bati eutsi?

Jay Kelly, Oscarrerako izendatutako Noah Baumbachen film berria, Jay Kelly aktore ospetsuari eta haren ordezkari leial Roni buruzkoa da, zehazki, Europan zehar egin zuten bidaia zorabiagarriari –eta, espero ez bezala, biziari– buruzkoa. Periploan zehar, hartutako erabakiei, pertsona maiteekiko harremanei eta atzean utzitako legatuari aurre egin beharko diete.

Aljer, 1938. Meursaultek –hogeita hamar urte inguruko enplegatu lasai eta apalak–, ez du emozio-izpirik erakusten amaren hiletan. Biharamunean, ustekabeko istorio bat hasiko du Marierekin, lankide batekin. Laster itzuliko da ohiko errutinara. Alabaina, Raymond Sintesek –bere bizilagunak– bere egunerokotasuna aztoratuko du bere negozio ilunetara bultatzean, eta bero kiskalgarriko egun batean jazoera tragiko bat gertatuko da azkenik hondartzan...

Mariano De Santis Italiako Errepublikako presidentea da. Egileak irudikatua da erabat, ez dago lotuta bizitza errealeko ezein presidenterekin. Alarguna eta katolikoa, alaba bat du, Dorotea, legelaria berau, aita bezala. Agintaldia amaitzean, ezustekorik gabeko egunetan zehar, azkeneko bi betebehar sortuko zaizkio: presidente-indultuko bi eskaera labaini buruz erabakitzea. Benetako dilema moralak, bizitza pribatuarekin korapilatuko zaizkionak, agidanez modu askaezinetan. Zalantzak bultzatuta, erabaki bat hartu beharko du. Eta, erantzukizun-zentzu sakonez, horixe bera egingo du Italiako presidente nabari horrek.

90eko hamarkada hasierako kaos postsobietarrearen erdian, Vadim Baranov gazte bikaina bere etorkizuna lantzen hasi zen. Artista lehenik, telebistako reality-ekoizle geroago, KGBko agente baten prentsa-agente bihurtu zen: Vladimir Putinena. Boterearen erraietatik, Errusia berria eratuko zuen Baranovek, egiaren eta gezurraren, sinesmenaren eta manipulazioaren arteko mugak lausotuz. Ksenia magnetikoa, gizonaren kontrolpetik kanpoko pertsona bakarra, hura joko arriskutsutik aldentzen saiatuko da. Urte batzuk geroago, mututu eta misterioan murgildu ondoren, Baranovek bihotza ireki eta eratzen lagundu zuen erregimenaren sekretu ilunak agerian utziko zituen azkenik.

90eko hamarkadako Iraken girotutako Mamlaket al-Qasab / The President's Cake filmak Lamiaren –bederatzi urteko neskato baten– gorabeherei jarraitzen die. Hindi oilarra berekin daramala, Sadam Husseini urtebetetze-tarta bat prestatzeko osagaiak lortu behar ditu.

Brasil, 1977. Marcelo –iragan misteriotsuko teknologia-aditua, 40 urtekoa– ihes egiten ari da. Recifera iritsiko da Inauterietan, semearekin berriz elkartzeko itxaropenarekin, baina laster konturatuko da hiria urrun dagoela nahi lukeen babeslekua izatetik.

1949. George Orwellek bukatu egin du azkena baina garrantzitsuena izango zen eleberria, 1984. Orwell: 2+2=5 idazlearen azken hilabeteetan eta etorkizuna iragarri zuen obra murgiltzen da haren maisulan distopikoan munduari erakutsi zizkion kontzeptu bizi eta kezkagarrien erroak arakatzeko... Bikoizpentsatzea, Pentsamendu-krimena, Hizketaberria, Anaia Handiaren nonahiko espektroa... egia soziopolitiko kezkagarriak, gaur egun geroz eta ozenkiago entzuten direnak.

2024ko urtarrilaren 29a. Ilargi Erdi Gorriko boluntarioak larrialdi-dei bat jaso dute. 6 urteko neskato bat auto batean harrapatuta dago Gazan, erreguka, erreskata dezaten. Telefonoan mantentzen saiatzen diren bitartean, anbulantzia bat bidaltzeko ahalegin oro egingo dute. Hind Rajab zen neskatoaren izena.

Istripu txiki gisa gertatzen den zerbaitek gero eta ondorio handiagoak sortuko ditu.